[*] 68. Personal pronoun expressed. The personal pronoun of the first and second person is not expressed unless it is emphatic, as, for example, in contrasts. “τί μᾶλλον ἐμοῦ σὺ κατηγορεῖς ἢ ᾿γὼ σοῦ”; DEM.18.196; Why do you accuse me rather than I you? “οὗτος μὲν γὰρ ὕδωρ, ἐγὼ δ᾽ οἶνον πίνω”, DEM.19.46; This fellow (drinks) water, I drink wine. DEM.18.196(see above). 19.46 (id.). 21.28: “ἐγὼ . . . ὑμεῖς” (see 88). LYS.1.26: “οὐκ ἐγώ σε ἀποκτενῶ ἀλλ᾽ ὁ τῆς πόλεως νόμος” , (It is) not I that am about to kill thee, but the law of the state. (Cf. AR. Eccl. 1055-6, cited below). PLATO, Conv. 172B: “σὺ οὖν μοι διήγησαι”. Protag. 335 D (see 62). XEN. An. 1.3.6: “ἀλλὰ ἐπεὶ ὑμεῖς ἐμοὶ οὐκ ἐθέλετε πείθεσθαι, οὐδὲ ἕπεσθαι, ἐγὼ σὺν ὑμῖν ἕψομαι” . THUC.6.14: “καὶ σύ, ὦ πρύτανι, ταῦτα . . . ἐπιψήφιζε” . HDT.6.1: “τοῦτο τὸ ὑπόδημα ἔρραψας μὲν σύ, ὑπεδήσατο δὲ Ἀρισταγόρης”. 7.11: “εἰ ἡμεῖς ἡσυχίην ἄξομεν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνοι”. AR. Vesp. 1426: “σὺ λέγε” .
. EUR. Hec. 609-10: “σὺ δ᾽ αὖ λαβοῦσα τεῦχος, ἀρχαία λάτρι”, | . . . “ἔνεγκε δεῦρο”. SOPH. Antig. 508: “σὺ τοῦτο μούνη τῶνδε Καδμείων ὁρᾷς”. “πινδ. ἐγώ” 27 times, “σύ” and “τύ” together 10 times. SOLON, fr. 2: “εἴην δὴ τότ᾽ ἐγὼ Φολεγάνδριος ἢ Σικινήτης”. HOM. Od. 1.303-5: “αὐτὰρ ἐγὼν ἐπὶ νῆα θοὴν κατελεύσομαι ἤδη . . . σοὶ δ᾽ αὐτῷ μελέτω” . Il. 1.76: “τοιγὰρ ἐγὼν ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο”. 2.485-6: “ὑμεῖς . . . πάρεστέ τε, ἴστε τε πάντα”, | “ἡμεῖς δὲ κλέος οἶον ἀκούομεν, οὐδέ τι ἴδμεν”.