Basil L. Gildersleeve, Syntax of Classical Greek

“πῶς γὰρ ἄνευ τούτων ἀρετὴ γένοιτ᾽ ἄν”; PLATO , Meno, 78 E; Why, how can there be virtue without those? (438).

DEM.3.17: “εἰ δὲ τοῦτ᾽ ἐποίει ἕκαστος, ἐνίκων ἄν” (429). 20.143: “γένοιτο γὰρ ἂν καὶ τοῦτο” (439). 21.189: “οὔτε φύγοιμ᾽ ἂν οὔτ᾽ ἀρνοῦμαι τοὔνομα τοῦτο” (444).

LYS. 20.2: “αἱρεθεὶς ὑπὸ τῶν φυλετῶν, οἳ ἄριστα διαγνοῖεν ἂν περὶ σφῶν αὐτῶν ὁποῖοί τινές εἰσιν” (439).

PLATO, Apol. 22B (431). Gorg. 469 C (442). 507 A: “καὶ μὴν ὅ γε σώφρων τὰ προσήκοντα πράττοι ἂν καὶ περὶ θεοὺς καὶ περὶ ἀνθρώπους” (442). Meno, 78 E (see above). Phaedo, 63 B (429).

XEN. Cyr. 3.3.70 (430). 8.1.33 (430). Mem. 1.2.11: “συμμάχων ὁ . . . βιάζεσθαι τολμῶν δέοιτ᾽ ἂν οὐκ ὀλίγων” (436). 1.2.17: “ἴσως οὖν εἴποι τις ἂν πρὸς ταῦτα” (438). 4.6.13 (431).

THUC.3.13.6: “οὔτε γὰρ ἀποστήσεται ἄλλος τά τε ἡμἐτερα προσγενήσεται πάθοιμέν τ᾽ ἂν δεινότερα ἢ οἱ πρὶν δουλεύοντες” (444). 7.71.3 (431).

HDT.2.11: “ἐγὼ μὲν γὰρ ἔλπομαί γε καὶ μυρίων ἐντὸς χωσθῆναι ἄν”. 22: “κῶς ὦν δῆτα ῥἐοι ἂν” (sc. “ὁ Νεῖλος”) “ἀπὸ χιόνος” (436); 41 (438). 98 (437).

AR. Ach. 797 (445). 801 (445). Eq. 91: “οἴνου γὰρ εὕροις ἄν τι πρακτικώτερον” (445); Nub. 854-5 (431). Av. 382 (438). Lys. 97-8 (436).

EUR. Ion, 1622: “οἱ κακοὶ δ᾽, ὥσπερ πεφύκας᾿, οὔποτ᾽ εὖ πράξειαν ἄν” (442). I. A. 1582 (430). Phoen. 401: “ποτὲ μὲν ἐπ᾽ ἦμαρ εἶχον, εἶτ᾽ οὐκ εἶχον ἄν” (431).

SOPH. Ai. 186: “ἥκοι γὰρ ἂν θεία νόσος” (442).

AESCHYL. P.V. 758: “ἥδοἰ ἂν οἶμαι τήνδ᾽ ἰδοῦσα συμφοράν” (442). Sept. 375 (442).

PIND. O. 2.20: “λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ᾽ ἄν” (438).

HOM. Od. 1.228-9: “νεμεσσήσαιτό κεν ἀνὴρ” | “αἴσχεα πόλλ᾽ ὁράων”.

Il. 22.253: “ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην” (442).