σῖγ᾽ ἔχοντες, i.e., saying nothing about Ph. 's fate, but allowing it to pass out of men's minds. Cp. Soph. Ai. 954“ἦ ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει πολύτλας ἀνήρ”, | “γελᾷ δὲ τοῖσδε μαινομένοις ἄχεσιν” | “πολὺν γέλωτα.” τέθηλε: El. 260(“πήματα”) “θάλλοντα μᾶλλον ἢ καταφθίνονθ᾽ ὁρῶ.” κἀπὶ μεῖζον ἔρχεται: cp. O. T. 638(“οὐ”) “μὴ τὸ μηδὲν ἄλγος εἰς μέγ᾽ οἴσετε”; Thuc. 1. 118§ 2 “ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως”: 4. 117 “ἐπὶ μεῖζον χωρήσαντος αὐτοῦ” (when he had made further progress).