‘πῶς ἂν <σύγ᾽> Ἰσχομάχου γεγονὼς <τοῦ> Μυκονίουκοινὰ γὰρ τὰ τῶν φίλων.
φιλόδωρος [ἂν] εἴης;
ἀγαθὸς πρὸς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἑστιασόμενος ἧκον:
.... πολλὸν δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μέθυ,Ἀρχίλοχος φησίν ῾fr. 718 B4'.'
οὔτε τῖμον εἰσενέγκας <οὔτε ....>,
οὐδὲ μὲν κληθεὶς .... ἦλθες, οἷα δὴ φίλος:
ἀλλά σ᾽ ἡ γαστὴρ νόον τε καὶ φρένας παρήγαγεν
εἰς ἀναιδείην,
Εὔβουλος ὁ κωμικός φησί που ῾II 206 K':'Ἄμφις φησὶν ὁ κωμικός ῾II 248 K'.' Χρύσιππος δέ φησιν:
εἰσὶν ἡμῖν τῶν κεκλημένων δύο
ἐπὶ δεῖπνον ἄμαχοι, Φιλοκράτης καὶ Φιλοκράτης.
ἕνα γὰρ ἐκεῖνον ὄντα δύο λογίζομαι,
μεγάλους ..... μᾶλλον δὲ τρεῖς.
ὅν φασί ποτε κληθέντ᾽ ἐπὶ δεῖπνον πρός τινος,
εἰπόντος αὐτῷ τοῦ φίλου, ὁπηνίκ᾽ ἂν
εἴκοσι ποδῶν μετροῦντι τὸ στοιχεῖον ᾖ,
ἥκειν, ἕωθεν αὐτὸν εὐθὺς ἡλίου
μετρεῖν ἀνέχοντος, μακροτέρας δ᾽ οὔσης ἔτι
πλεῖν ἢ δυοῖν ποδοῖν παρεῖναι τῆς σκιᾶς:
ἔπειτα φάναι μικρὸν ὀψιαίτερον
δι᾽ ἀσχολίαν ἥκειν, παρόνθ᾽ ἅμ᾽ ἡμέρᾳ. —
ἀσυμβόλου δείπνου γὰρ ὅστις ὑστερεῖ,
τοῦτον ταχέως νόμιζε κἂν τάξιν λιπεῖν,
ἀσύμβολον κώθωνα μὴ παραλίμπανε.Ἀντιφάνης δέ φησι ῾II 117 K':'
κώθων δ᾽ οὐ παραλειπτὸς ἀσύμβολος, ἀλλὰ διωκτός.
βίος θεῶν γάρ ἐστιν, ὅταν ἔχῃς ποθὲνκαὶ πάλιν:
τἀλλότρια δειπνεῖν, μὴ προσέχων λογίσμασι.
μακάριος ὁ βίος, ᾧ δεῖ μ᾽ ἀεὶ καινὸν πόρονταῦτα οἴκοθεν ἔχων εἰς τὸ συμπόσιον ἦλθον καὶ προμελετήσας, ἵνα κἀγὼ τὸ στεγανόμιον κομίζων παραγένωμαι.
εὑρίσκειν, ὡς μάσημα ταῖς γνάθοις ἔχω.
ἄκαπνα γὰρ αἰὲν ἀοιδοὶ θύομεν.Ἀντιφάνης ῾II 128 K':'
ὅτι τὸ μονοφαγεῖν ἐστιν ἐν χρήσει τοῖς παλαιοῖς.
.. μονοφαγεῖς, ἤδη τι καὶ βλάπτεις ἐμέ.Ἀμειψίας ῾I 677 K':'
ἔρρ᾽ ἐς κόρακας, μονοφάγε καὶ τοιχωρύχε.περὶ τοῦ τῶν ἡρώων καθ᾽ Ὅμηρον βίου.
