<κόγχος, ἅπερ κογχοθηρᾶν παισίν ἐστ᾽ ἰσωνία>τὴν τελλίναν δὲ λεγομένην ἴσως δηλοῖ, ἣν Ῥωμαῖοι μίτλον ὀνομάζουσι. μνημονεύων δ᾽ αὐτῆς Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικὸς ἐν τῷ περὶ τῆς ἀχνυμένης σκυτάλης συγγράμματι ῾p. 274 N' 'ὁμοίας φησὶν εἶναι τὰς λεπάδας ταῖς καλουμέναις τελλίναις. Καλλίας δ᾽ ὁ Μιτυληναῖος ἐν τῷ περὶ τῆς παρ᾽ Ἀλκαίῳ λεπάδος παρὰ τῷ Ἀλκαίῳ φησὶν εἶναι ᾠδὴν ἧς ἡ ἀρχή ῾fr. 51 B4':'
κόγχος, ἃν τέλλιν καλέομες: ἐστὶ δ᾽ ἅδιστον κρέας.
πέτρας καὶ πολιᾶς θαλάσσας τέκνον,ἧς ἐπὶ τέλει γεγράφθαι:
ἐκ δὲ παίδων χαύνοις φρένας ἁ θαλασσία λεπάς.ὁ δ᾽ Ἀριστοφάνης γράφει ἀντὶ τοῦ λεπὰς χέλυς καί φησιν οὐκ εὖ Δικαίαρχον ἐκδεξάμενον λέγειν τὰς λεπάδας: τὰ παιδάρια δὲ ἡνίκ᾽ ἂν εἰς τὸ στόμα λάβωσιν, αὐλεῖν ἐν ταύταις καὶ παίζειν, καθάπερ καὶ παρ᾽ ἡμῖν τὰ σπερμολόγα τῶν παιδαρίων ταῖς καλουμέναις τελλίναις, ὡς καὶ Σώπατρός φησιν ὁ φλυακογράφος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Εὐβουλοθεομβρότῳ:
ἀλλ᾽ ἴσχε: τελλίνης γὰρ ἐξαίφνης μέ τιςπάλιν δ᾽ ὁ Ἐπίχαρμος ἐν Πύρρᾳ καὶ Προμαθεῖ φησι ῾p. 250 L':'
ἀκοὰς μελῳδὸς ἦχος εἰς ἐμὰς ἔβη.
κἄν τις ἑλλήνων τὸν ἀναρίταν, θᾶσαι δὴ καὶ λεπὰς ὅσσα.παρὰ Σώφρονι δὲ κόγχοι μελαινίδες λέγονται ῾fr. 65 Bo':' ‘μελαινίδες γάρ τοι νισοῦντι ἐμὶν ἐκ τοῦ μικροῦ λιμένος.' ἐν δὲ τῷ ἐπιγραφομένῳ Ὡλιεὺς τὸν ἀγροιώταν ῾fr. 55' 'χηράμβας ὀνομάζει. καὶ Ἀρχίλοχος δὲ τῆς χηράμβης μέμνηται ῾fr. 198 B',' τοῦ δ᾽ ἀναρίτου Ἴβυκος ῾fr. 22'.' καλεῖται δ᾽ ὁ ἀναρίτης καὶ ἀνάρτας. κοχλιῶδες δὲ ὂν τὸ ὄστρεον προσέχεται ταῖς πέτραις ὥσπερ αἱ λεπάδες. Ἡρώνδας δ᾽ ἐν Συνεργαζομέναις ῾fr. 2 B':'
προσφὺς ὅκως τις χοιράδων ἀναρίτης.Αἰσχύλος δ᾽ ἐν Πέρσαις τις ἀνηρει τοὺς ‘νήσους νηριτοτρόφουσ᾽ εἴρηκεν. Ὅμηρος δὲ τῶν τηθέων μέμνηται ῾Il. 16.747'.'
