Σικελὸν κότταβον ἀγκύλῃ λατάζων.διὸ καὶ τὰ σκολιὰ καλούμενα μέλη τῶν ἀρχαίων ποιητῶν πλήρη ἐστί: λέγω δ᾽ οἷον καὶ Πίνδαρος πεποίηκε ῾fr. 128':'
Χάριτάς τ᾽ Ἀφροδισίων ἐρώτων,τοῖς δὲ τετελευτηκόσι τῶν φίλων ἀπένεμον τὰ πίπτοντα τῆς τροφῆς ἀπὸ τῶν τραπεζῶν: διὸ καὶ Εὐριπίδης περὶ τῆς Σθενεβοίας φησίν, ἐπειδὴ νομίζει τὸν Βελλεροφόντην τεθνάναι ῾fr. 667 N':'
ὄφρα σὺνχειμαμάρωι μεθύων Ἀγάθωνι δὲ βάλω
κότταβον.
πεσὸν δέ νιν λέληθεν οὐδὲν ἐκ χερός,
ἀλλ᾽ εὐθὺς αὐδᾷ ‘τῷ Κορινθίῳ ξένῳ᾽.