Athenaeus, Deipnosophistae
Kaibel, Ed.

ΧΗΝ. περιενεχθέντων δὲ τούτων καὶ ἄλλων χηνῶν περιττῶς ἐσκευασμένων ἔφη τις ‘οἱ χῆνες σιτευτοί᾽. καὶ ὁ Οὐλπιανὸς ‘ὁ δὲ σιτευτὸς χὴν παρὰ τίνι;᾽ πρὸς ὃν ὁ Πλούταρχος: ‘Θεόπομπος μὲν ἔφη ὁ Χῖος ἐν ταῖς Ἑλληνικαῖς ῾FHG I 281' 'κἀν τῇ τρισκαιδεκάτῃ δὲ τῶν Φιλιππικῶν Ἀγησιλάῳ τῷ Λάκωνι εἰς Αἴγυπτον ἀφικομένῳ πέμψαι τοὺς Αἰγυπτίους χῆνας καὶ μόσχους σιτευτούς. καὶ Ἐπιγένης δ᾽ ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν Βάκχαις φησίν ῾II 417 K':'

ἀλλ᾽ εἴ τις ὥσπερ χῆνα ἔτρεφέν μοι λαβὼν
σιτευτόν.

καὶ Ἀρχέστρατος ἐν τῷ πολυθρυλήτῳ ποιήματι ῾fr. 58 R':'

[ὡς] καὶ σιτευτὸν χηνὸς ὁμοῦ σκεύαζε νεοττόν,
ὀπτὸν ἁπλῶς καὶ τόνδε.

σὺ δὲ ἡμῖν, ὦ Οὐλπιανέ, δίκαιος εἶ λέγειν, ὁ περὶ πάντων πάντας ἀπαιτῶν, ποῦ μνήμης ἠξίωται παρὰ τοῖς ἀρχαίοις τὰ πολυτελῆ ταῦτα τῶν χηνῶν ἥπατα. ὅτι γὰρ χηνοβοσκοὺς οἴδασι μάρτυς Κρατῖνος ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ λέγων ῾I 26 K':' ‘χηνοβοσκοί, βουκόλοι.' Ὅμηρος δὲ καὶ θηλυκῶς καὶ ἀρσενικῶς εἴρηκεν ῾Od. 15.161':' ‘αἰετὸς ἀργὴν χῆνα φέρων.' καί:

ὣς ὅδε χῆν᾽ ἥρπαξ᾽ ἀτιταλλομένην ἐνὶ οἴκῳ.

Od. 15.174

καί:

χῆνές μοι κατὰ οἶκον ἐείκοσι πυρὸν ἔδουσιν
ἐξ ὕδατος.

Od. 19.536

χηνείων δὲ ἡπάτων ῾περισπούδαστα δὲ ταῦτα κατὰ τὴν Ῥώμην̓ μνημονεύει Εὔβουλος ἐν Στεφανοπώλισι λέγων οὕτως ῾II 199 K':'

εἰ μὴ σὺ χηνὸς ἧπαρ ἢ ψυχὴν ἔχεις.'