τοῖσι δὲ τεῦχε κυκεῶ ἐυπλόκαμος Ἑκαμήδη ...
ἣ σφῶιν <πρῶτον> μὲν ἐπιπροίηλε τράπεζαν
<καλὴν κυανόπεζαν> ἐύξοον, αὐτὰρ ἐπ᾽ αὐτῆς
χάλκειον κάνεον: ἐπὶ δὲ κρόμυον ποτῷ ὄψον
ἠδὲ μέλι χλωρόν, παρὰ δ᾽ ἀλφίτου ἱεροῦ ἀκτήν,
πὰρ δὲ δέπας περικαλλές, ὃ οἴκοθεν ἦγ᾽ ὁ γεραιός ...
ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν
οἴνῳ Πραμνείῳ, ἐπὶ δ᾽ αἴγειον κνῆ τυρὸν
κνήστι χαλκείῃ, ἐπὶ δ᾽ ἄλφιτα λευκὰ πάλυνεν:
πινέμεναι δ᾽ ἐκέλευεν, ἐπεί ῥ᾽ ὥπλισσε κυκεῶ.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
πρὸς δὲ τοὺς λέγοντας οὐκ οἰκείως τῷ ποτηρίῳ
ἐντετυπῶσθαι τὰς Πλειάδας, ξηρῶν τροφῶν οὔσας σημαντικάς, λεκτέον ὅτι τὸ δέπας ἀμφοτέρων τῶν τροφῶν
ἐστιν δεκτικόν. κυκεὼν γὰρ ἐν αὐτῷ γίνεται: τοῦτο
δ᾽ ἐστὶ πόσις ἐν τῷ κράματι τυρὸν ἔχουσα καὶ ἄλφιτον: ἄμφω δὲ ταῦτα κυκώμενα καὶ οὕτω πινόμενα λέγει
ὁ ποιητής:
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.