Athenaeus, Deipnosophistae
Kaibel, Ed.

κύαθον δ᾽ ἐπὶ τοῦ ἀντλητῆρος Πλάτων εἴρηκεν ἐν Φάωνι οὕτως ῾I 650 K':'

τῷ στόματι τὸν κύαθον ὧδ᾽ εἰληφότες.

καὶ ἐν Πρέσβεσι ῾I 633 K':'

κυάθους ὅσους ἐκλέπτεθ᾽ ἑκάστοτε.

Ἄρχιππος Ἰχθύσι ῾I 683 K':'

κύαθον ἐπριάμην παρὰ Δαισίου.

τοιοῦτόν ἐστιν καὶ τὸ ἐν Εἰρήνῃ Ἀριστοφάνους ῾v. 540':'

ὑπωπιασμέναι
<ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους προσκείμεναι>:

τὰ γὰρ ὑπώπια τοῖς κυάθοις περιθλώμενα ἀμαυροῦται. μνημονεύει τοῦ κυάθου καὶ Ξενοφῶν ἐν πρώτῳ Παιδείας ῾3, 9' 'καὶ Κρατῖνος, ἔτι δ᾽ Ἀριστοφάνης πολλαχοῦ καὶ Εὔβουλος ἐν Ὀρθάννῃ. Φερεκράτης δ᾽ ἐν Λήροις ‘ἀργυροῦν κύαθον᾽ ὠνόμασε ῾I 174 K'.' Τίμων δ᾽ ἐν δευτέρῳ Σίλλων ἀρυσαίνας κέκληκε τοὺς κυάθους φάσκων οὑτωσί ῾fr. 46 W':' ‘ἀπληστοίνους τ᾽ ἀρυσαίνας,' ἀπὸ τοῦ ἀρύσασθαι ὀνομάσας. καλοῦνται δὲ καὶ ἀρυστῆρες καὶ ἀρύστιχοι. Σιμωνίδης ῾fr. 25 B':'

ἔδωκεν οὐδεὶς οὐδ᾽ ἀρυστῆρα τρυγός.

Ἀριστοφάνης δ᾽ ἐν Σφηξίν ῾v. 855':'

ἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους.

Φρύνιχος Ποαστρίαις ῾I 381 K':' ‘κύλικ᾽ ἀρύστιχον.' ἔνθεν καὶ ἡ ἀρύταινα. ἔλεγον δὲ καὶ ἔφηβον <τὸ> τοιοῦτον σκεῦος, ὡς Ζηνοφάνης ἐν τῷ Συγγενικῷ. Πολύβιος δ᾽ ἐν τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν ῾c. 45' 'καὶ ποταμόν τινα ἀναγράφει Κύαθον καλούμενον περὶ Ἀρσινόην πόλιν Αἰτωλίας.