τοὺς μὲν ἄρα χρυσέοισι κυπέλλοις υἷες Ἀχαιῶνἢ διάφορος ἦν ὁ τύπος καὶ οὐχ ὥσπερ τὸ δέπας καὶ τὸ ἄλεισον ἀμφικύπελλον, οὕτω [δὲ] καὶ τοῦτο, κυφὸν δὲ μόνον; ἀπὸ γὰρ τῆς κυφότητος τὸ κύπελλον, ὥσπερ καὶ τὸ ἀμφικύπελλον, ἢ ὅτι παραπλήσιον ἦν ταῖς πέλλαις, συνηγμένον μᾶλλον εἰς τὴν κυφότητα: ἢ ἀμφικύπελλα οἷον ἀμφίκυρτα ἀπὸ τῶν ὤτων, διὰ τὸ τοιαῦτα εἶναι τῇ κατασκευῇ. φησὶ γὰρ καὶ ὁ ποιητής :
δειδέχατ᾽ ἄλλοθεν ἄλλος ἀνασταδόν ῾Il. 9.670'—᾽
Ἀντίμαχος δ᾽ ἐν ε# Θηβαίδος ῾fr. 20':'<ἦτοι ὃ καλὸν ἄλεισον ἀναιρήσεσθαι ἔμελλεν>
χρύσεον ἄμφωτον.
πᾶσιν δ᾽ ἡγεμόνεσσιν ἐποιχόμενοι κήρυκεςΣιληνὸς δέ φησι: ‘κύπελλα ἐκπώματα σκύφοις ὅμοια, ὡς καὶ Νίκανδρος ὁ Κολοφώνιος ῾fr. 140 Sch',' ... ‘κύπελλα δ᾽ ἔνειμε συβώτης ῾Od. 20.253'.' Εὔμολπος δὲ ποτηρίου γένος, ἀπὸ τοῦ κυφὸν εἶναι. Σιμάριστος δὲ τὸ δίωτον ποτήριον Κυπρίους, τὸ δὲ δίωτον καὶ τετράωτον Κρῆτας. Φιλητᾶς δὲ ῾fr. 48 Bach' 'Συρακοσίους κύπελλα καλεῖν τὰ τῆς μάζης καὶ τῶν ἄρτων ἐπὶ τῆς τραπέζης καταλείμματα. ΚΥΜΒΗ. Φιλήμων ἐν ταῖς Ἀττικαῖς Φωναῖς κύλικος εἶδος. Ἀπολλόδωρος δ᾽ ἐν τῷ περὶ Ἐτυμολογιῶν Παφίους τὸ ποτήριον καλεῖν κύββα.
χρύσεα καλὰ κύπελλα τετυγμένα νωμήσαντο.
