παῖδες κρατίστου πατρὸς ἐξωλέστατοι,καὶ προελθών:
ἐγὼ μὲν ὑμῖν, ὡς ὁρᾶτε, στρηνιῶ:
δεῖπνον γὰρ οὔτ᾽ ἐν Καρίᾳ, μὰ τοὺς θεούς,
οὔτ᾽ ἐν Ῥόδῳ τοιοῦτον οὔτ᾽ ἐν Λυδίᾳ
κατέχω δεδειπνηκώς. Ἄπολλον, ὡς καλόν.
ἀλλὰ κυλίκιονἑξῆς δέ φησιν ὅτι ζητήσεις ἦσαν παρὰ πότον:
ὑδαρὲς ὁ παῖς περιῆγε τοῦ πεντωβόλου,
ἀτρέμα παρεξεστηκός: ὅ τ᾽ ἀλιτήριος
καὶ δημόκοινος ἐπεχόρευε δαψιλὴς
θέρμος, πενήτων καὶ τρικλίνου συμπότης.
τράγημα γὰρἱστορεῖται δὲ καὶ ὅτι πολλάκις συνόντας αὐτοὺς ἐπὶ πλεῖον ‘ὁ ὄρνις κατελάμβανε τὴν ἕω καλῶν, τοῖσι δὲ οὐδέπω κόρος.'
ὁ σωφρονιστὴς πᾶσιν ἐν μέσῳ λόγος.