εἰπών here=“προσειπών”: so Il. 12.210 “δὴ τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς”: Ai. 764 “ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐννέπει: τέκνον”, etc. Cp.
: ib. 1221 “τὰς ἱερὰς ὅπως ι προσείποιμεν Ἀθάνας”. Usu. “εὖ” or “κακῶς λέγειν τινά” is to speak well or ill of him: Xen. Mem. 2.3.8 “εὖ λέγειν τὸν εὖ λέγοντα.” ἡ δ᾽ οἴκοι (“πόλις”) is somewhat bold, but scarcely warrants Wecklein's change to “ἡ δ᾽ ἐκεἰ”. Cp. 351, Aesch. Suppl. 390 “κατὰ νόμους τοὺς οἴκοθεν” (the laws of your country).