οὐ θνητὸς οὐδ᾽ ἀθάνατος, ἀλλ᾽ ἔχων τινὰΕὔβουλος δ᾽ ἐν Σφιγγοκαρίωνι τοιούτους γρίφους προβάλλει, αὐτὸς καὶ ἐπιλύων αὐτούς ῾II 201 K':'
σύγκρασιν, ὥστε μήτ᾽ ἐν ἀνθρώπου μέρει
μήτ᾽ ἐν θεοῦ ζῆν, ἀλλὰ φύεσθαί τ᾽ ἀεὶ
καινῶς φθίνειν τε τὴν παρουσίαν πάλιν,
ἀόρατος ὄψιν, γνώριμος δ᾽ ἅπασιν ὤν.
Β. αἰεὶ σὺ χαίρεις, ὦ γύναι, μ᾽ αἰνίγμασι—
Α. καὶ μὴν ἁπλᾶ γε καὶ σαφῆ λέγω μαθεῖν.
Β. τίς οὖν τοιαύτην παῖς ἔχων ἔσται φύσιν;
Α. ὕπνος, βροτείων, ὦ κόρη, παυστὴρ πόνων.
ἔστι λαλῶν ἄγλωσσος, ὁμώνυμος ἄρρενι θῆλυς,ἰχνεύμων Αἰγύπτιος:
οἰκείων ἀνέμων ταμίας, δασύς, ἄλλοτε λεῖος,
ἀξύνετα ξυνετοῖσι λέγων, νόμον ἐκ νόμου ἕλκων:
ἓν δ᾽ ἐστὶν καὶ πολλὰ καὶ ἂν τρώσῃ τις ἄτρωτος.
τί ἐστι τοῦτο; τί ἀπορεῖς; Β. Καλλίστρατος.
Α. πρωκτὸς μὲν οὖν οὗτος. Β. σὺ δὲ ληρεῖς ἔχων.
Α. οὗτος γὰρ αὑτός ἐστιν ἄγλωττος λάλος,
ἓν ὄνομα πολλοῖς, τρωτὸς ἄτρωτος, δασὺς
λεῖος. τί βούλει; πνευμάτων πολλῶν φύλαξ ... —
ἀττελεβόφθαλμος, μὴ πρόστομος, ἀμφικέφαλος,
αἰχμητής, παίδων ἀγόνων γόνον ἐξαφανίζων.
τῶν γὰρ κροκοδείλων οὗτος ᾠὰ λαμβάνωνπάππος ἀπ᾽ ἀκάνθης: οὗτος γὰρ
πρὶν θηριοῦσθαι τὸν γόνον καταγνύει,
ἔπειτ᾽ ἀφανίζει. διότι δ᾽ <ἔστ᾽> ἀμφίστομος,
κεντεῖ κάτωθεν, τοῖς δὲ χείλεσιν δάκνων .. —
οἶδ᾽ ἐγὼ ὃς νέος ὤν ἐστιν βαρύς, ἂν δὲ γέρων ᾖ,
ἄπτερος ὢν κούφως πέταται καὶ γῆν ἀφανίζει.
νέος μὲν ὢν ἕστηκεν ἐν τῷ σπέρματι,ταῦτα δ᾽ ὅτι κληρωτικὸν σημαίνει ὑμεῖς διακρίνατε, ἵνα μὴ πάντα παρὰ τοῦ Εὐβούλου λαμβάνωμεν.
ὅταν δ᾽ ἀποβάλῃ τοῦτο, πέτεται κοῦφος ὤν,
δήπουθεν ὑπὸ τῶν παιδίων φυσώμενος. —
ἔστιν ἄγαλμα βεβηκὸς ἄνω, τὰ κάτω δὲ κεχηνός,
εἰς πόδας ἐκ κεφαλῆς τετρημένον ὀξὺ διαπρό,
ἀνθρώπους τίκτον κατὰ τὴν πυγὴν ἕν᾽ ἕκαστον,
ὧν οἳ μὲν μοίρας ἔλαχον βίου, οἳ δὲ πλανῶνται.
αὐτὸ δ᾽ ἕκαστος ἔχων αὐτὸν, καλέω δὲ φυλάττειν.
