ὦ δυστυχεῖς ἡμεῖς <... οἱ> πεπρακότεςΞέναρχος δ᾽ ἐν Ὕπνῳ φησίν ῾ib. 473':'
τὴν τοῦ βίου παρρησίαν καὶ τὴν τρυφήν:
γυναιξὶ δοῦλοι ζῶμεν ἀντ᾽ ἐλευθέρων.
ἔπειτ᾽ ἔχειν προῖκ᾽, οὐχὶ τιμὴν πάσχομεν;
πικράν γε καὶ μεστὴν γυναικείας χολῆς.
ἡ τῶν γὰρ ἀνδρῶν ἐστι πρὸς ἐκείνην μέλι:
οἳ μέν γε συγγνώμην ἔχουσ᾽ ἀδικούμενοι,
αὗται δ᾽ ἀδικοῦσαι καὶ προσεγκαλοῦσ᾽ ἔτι:
ὧν οὐκ ἐχρῆν ἄρχουσιν, ὧν δ᾽ ἄρχειν ἐχρῆν
ἀμελοῦσιν, ἐπιορκοῦσιν, οὐδὲ ἓν κακὸν
ἔχουσι καὶ κάμνειν λέγουσ᾽ ἑκάστοτε.
εἶτ᾽ εἰσὶν οἱ τέττιγες οὐκ εὐδαίμονες,Φιλέταιρος Κορινθιαστῇ ῾ib. 231':'
ὧν ταῖς γυναιξὶν οὐδ᾽ ὁτιοῦν φωνῆς ἔνι;
ὡς τακερόν, ὦ Ζεῦ, καὶ μαλακὸν τὸ βλέμμ᾽ ἔχει.Ἄμφις δ᾽ ἐν Ἀθάμαντι ῾ib. 236':'
οὐκ ἐτὸς Ἑταίρας ἱερόν ἐστι πανταχοῦ,
ἀλλ᾽ οὐχὶ γαμετῆς οὐδαμοῦ τῆς Ἑλλάδος.
εἶτ᾽ οὐ γυναικός ἐστιν εὐνοικώτερον
γαμετῆς ἑταίρα; πολύ γε καὶ μάλ᾽ εἰκότως.
ἣ μὲν νόμῳ γὰρ καταφρονοῦσ᾽ ἔνδον μένει,
ἣ δ᾽ οἶδεν ὅτι ἢ τοῖς τρόποις ὠνητέος
ἄνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον.