ἔπειτ᾽ ἀλείφεσθαι τὸ σῶμά μοι πρίωΕὔβουλος δ᾽ ἐν Σφιγγοκαρίωνι ῾II 203 K':'
μύρον ἴρινον καὶ ῥόδινον, ἄγαμαι, Ξανθία:
καὶ τοῖς ποσὶν χωρὶς πρίω μοι βάκκαριν.
ἐν θαλάμῳ μαλακῶς κατακείμενον: ἐν δὲ κύκλῳ νινἐν δὲ Προκρίδι λέγει τις πῶς δεῖ ἐπιμελεῖσθαι τοῦ τῆς Προκρίδος κυνὸς ὡς περὶ ἀνθρώπου τοῦ κυνὸς τὸν λόγον ποιούμενος ῾ib. 195':'
παρθενικαὶ τρυφεραί, χλιδαναὶ μάλα καὶ κατάθρυπτοι,
τὸν πόδ᾽ ἀμαρακίνοισι μύροις τρίψουσι τὸν ἐμόν.
οὔκουν ὑποστορεῖτε μαλακῶς τῷ κυνί;Ἀντιφάνης δὲ ἐν μὲν Ἀλκήστιδι ῾ib. 23' 'ἐλαίῳ τινὰ ποιεῖ χριόμενον τοὺς πόδας. ἐν δὲ Μητραγύρτῃ φησί ῾ib. 74':'
κάτω μὲν ὑποβαλεῖτε τῶν Μιλησίων
ἐρίων, ἄνωθεν δ᾽ ἐπιβαλεῖτε ξυστίδα.
Β. Ἄπολλον. Α. εἶτα χόνδρον αὐτῷ δεύσετε
γάλακτι χηνός. Β. Ἡράκλεις. Α. καὶ τοὺς πόδας
ἀλείψετ᾽ αὐτοῦ τῷ Μεγαλλείῳ μύρῳ.
τήν τε παῖδ᾽ ἀλείμματακαὶ ἐν Ζακύνθῳ ῾ib. 51':'
παρὰ τῆς θεοῦ λαβοῦσαν εἶτα τοὺς πόδας
ἐκέλευ᾽ ἀλείφειν πρῶτον, εἶτα τὰ νόνατα.
ὡς θᾶττον ἡ παῖς δ᾽ ἥψατ᾽ αὐτοῦ τῶν ποδῶν
ἔτριψέ τ᾽, ἀνεπήδησεν.
εἶτ᾽ οὐ δικαίως εἰμὶ φιλογύνης ἐγὼκαὶ ἐν Θορικίοις ῾ib. 53':'
καὶ τὰς ἑταίρας ἡδέως πάσας ἔχω;
τουτὶ γὰρ αὐτὸ πρῶτον ὃ σὺ ποεῖς παθεῖν,
μαλακαῖς καλαῖς τε χερσὶ τριφθῆναι πόδας,
πῶς οὐχὶ σεμνόν ἐστιν;
λοῦται δ᾽ ἀληθῶς: ἀλλὰ τί;Ἀναξανδρίδης δὲ ἐν Πρωτεσιλάῳ ῾ib. 151':'
Β. ἐκ χρυσοκολλήτου γε κάλπιδος μύρῳ
Αἰγυπτίῳ μὲν τοὺς πόδας καὶ τὰ σκέλη,
φοινικίνῳ δὲ τὰς γνάθους καὶ τιτθία,
σισυμβρίνῳ δὲ τὸν ἕτερον βραχίονα,
ἀμαρακίνῳ δὲ τὰς ὀφρῦς καὶ τὴν κόμην,
ἑρπυλλίνῳ δὲ τὸ γόνυ καὶ τὸν αὐχένα ...
μύρῳ δὲ παρὰ Πέρωνος, οὗπερ ἀπέδοτοκαὶ τὸν ἐπὶ Θεμιστοκλέους δὲ βίον Τηλεκλείδης ἐν Πρυτάνεσιν ῾I 215 K' 'ἁβρὸν ὄντα παραδίδωσι. Κρατῖνός τ᾽ ἐν Χείρωσι τὴν τρυφὴν ἐμφανίζων τὴν τῶν παλαιτέρων φησίν ῾ib. 86':'
ἐχθὲς Μελανώπῳ, πολυτελοῦς Αἰγυπτίου,
ᾧ νῦν ἀλείφει τοὺς πόδας Καλλιστράτου.
ἁπαλὸν δὲ σισύμβριον <ἢ> ῥόδον ἢ κρίνον παρ᾽ οὖς
ἐθάκει:
μετὰ χερσὶ δὲ μῆλον ἕκαστος ἔχων σκίπωνά τ᾽ ἠγόραζον.
