ταῦτ᾽ οὐ μὰ Δία Γνήσιππος οὐδὲ Κλεομένηςκαὶ ὁ τοὺς Εἵλωτας δὲ πεποιηκώς φησιν ῾I 294':'
ἐν ἐννέ᾽ ἂν χορδαῖς κατεγλυκάνατο.
τὰ Στησιχόρου τε καὶ Ἀλκμᾶνος Σιμωνίδου τεΚρατῖνος ἐν Μαλθακοῖς ῾ib. 43':'
ἀρχαῖον ἀείδειν. ὁ δὲ Γνήσιππος ἔστ᾽ ἀκούειν,
ὃς νυκτερίν᾽ εὗρε μοιχοῖς ἀείσματ᾽ ἐκκαλεῖσθαι
γυναῖκας ἔχοντας ἰαμβύκην τε καὶ τρίγωνον.
τίς ἄρ᾽ ἐρῶντά μ᾽ οἶδεν, ὦ Γνήσιππε, ἐγὼ πολλῇ χολη.σκώπτει δ᾽ αὐτὸν εἰς τὰ ποιήματα καὶ ἐν Βουκόλοις ῾ib. 16':'
οἴομαι ... μηδὲν οὕτως μωρὸν εἶναι καὶ κενόν.
ὃς οὐκ ἔδωκ᾽ αἰτοῦντι Σοφοκλέει χορόν,ἐν δὲ ταῖς Ὥραις ῾ib. 90':'
τῷ Κλεομάχου δ᾽, ὃν οὐκ ἂν ἠξίουν ἐγὼ
ἐμοὶ διδάσκειν οὐδ᾽ ἂν εἰς Ἀδώνια.
ἴτω δὲ καὶ τραγῳδίαςΤηλεκλείδης δὲ ἐν τοῖς Στερροῖς ῾ib. 217' 'καὶ περὶ μοιχείας ἀναστρέφεσθαί φησιν αὐτόν. Κλέαρχος δὲ ἐν δευτέρῳ Ἐρωτικῶν ῾FHG II 316' 'τὰ ἐρωτικά φησιν ᾁσματα καὶ τὰ Λοκρικὰ καλούμενα οὐδὲν τῶν Σαπφοῦς καὶ Ἀνακρέοντος διαφέρειν. ἔτι δὲ τὰ Ἀρχιλόχου καὶ τῶν Ὁμήρου Ἐπικιχλίδων τὰ πολλὰ διὰ τῆς ἐμμέτρου ποιήσεως τούτων ἔχεταί τινος τῶν παθῶν, ἀλλὰ καὶ τὰ Ἀσωποδώρου περὶ τὸν Ἔρωτα καὶ πᾶν τὸ τῶν ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν γένος ἐρωτικῆς τινος διὰ λόγου ποιήσεώς ἐστιν.'
ὁ Κλεομάχου διδάσκαλος
μετ᾽ αὐτόν, <ὁ> παρατιλτριῶν
ἔχων χορὸν λυδιστὶ τιλλουσῶν μέλη πονηρά.
