[229] εἴ μοι ξείνια δοίη. The use of εἰ in this connection is not uncommon, where there seems a want of some word like “σκοπεῖν” or “πειρᾶσθαι” to fill up the sense. Cp. inf. 267 “ἱκόμεθ᾽ εἴ τι πόροις ξεινήιον”, Od.10. 147“ἀνήιον ἐς περιωπὴν”,
“εἴ πως ἔργα ἴδοιμι”. Similarly with “αἴ κε”, Il.10. 55“ἐπὶ Νέστορα δῖον”“εἶμι καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι, αἴ κ᾽ ἐθέλῃσιν”
“ἐλθεῖν”. Cp. Il.6. 94; 11.796; 24.301; Od.1. 379; 2.144; 3.92; 4. 34.